Un monstro vén a verme, Patrick Ness.

por - lunes, mayo 08, 2017

Título: Un monstro vén a verme.
Autor: Patrick Ness
Encuadernación: tapa blanda
Páginas: 143
Editorial: Kalandraka
Fecha: 2011


Conor tiña o mesmo pesadelo todas as noites desde que a súa nai enfermara gravemente. Pero algo distinto sucedeu unha madrugada ao espertar e atopar un monstro na súa ventá. Era moi antigo,moi vello, e viña con toda a forza da natureza reclamando algo moi importante: o segredo máis oculto de Conor, un rapazque -malia estar asustado ante dureza coa que se lle presenta a vida: a doenza da nai, a difícil relación coa avoa, a longa distancia que o separa do pai, os problemas na escola- ten que asumira verdade, a súa realidade. Un monstro vén a verme é unha extraordinaria e exitosa novela sobre o amor, a perda e a esperanza. A partir da idea orixinalda escritora norirlandesa Siobhan Dowd, que en 2007 perdeulle a batalla ao cancro, Patrick Ness tece unha historia emocionante, divertida e conmovedora na que o valor pode superar a dor.O seu tratamento da enfermidade e da morte non é frívolo, enganoso nin edulcorado, senón auténtico, contundente e audaz.

Quiero creer que este libro no me ha gustado tanto como debería porque la edición que he cogido prácticamente es el guión de la película transcrito exceptuando las descripciones de lo que sucedía. 
Me explico. Me ha gustado, casi tanto como la película, pero más la película. La edición del libro es preciosa y aun para más siendo en mi idioma natal, el gallego. El caso es que es el guión de la película. No estoy 100% segura, pero es lo más probable. No encuentro ese sabor que te suelen dar los libros y al ver la película lo sigues notando en tu boca aunque sabes que falta. Pues me ha pasado lo mismo pero al revés. Siento que la película me ha dado más que el libro. 

La espera de la gran de verdad es lo que te mantiene en vilo en todo momento pero el final que le han dado no es tan apoteósico como esperaba. Esperaba algo a lo grande, fuegos artificiales saltando de todos los lados y una música que marcase el hilo de los acontecimientos. En cambio me he encontrado con el chim pum final y se acabó. 
Eso, igualmente, no quiere decir que no haya llorado como un magdalena porque sin duda lo he hecho. 
La trama es bastante buena y el tema del cáncer puesto en boca de un niño nos hace integrarnos todavía más en la historia y el hecho de que existan relatos integrados ayuda a hacer la lectura más llevadera y que te intereses aun más por la historia.

Puntuación: 3.5.

No creo que sea una nota baja sinceramente, sé que se merece muchísima más porque la complejidad de cada personaje es impresionante y la historia te envuelve como si la estuvieses viviendo tú mismo. Y la metáfora del monstruo sin duda encaja perfectamente con los valores neobarrocos de los monstruos. 

Insisto, me falla la edición de este libro, pero no deja de ser una historia muy buena en ningún momento a la que faltaría pulirle el final.

Puede que también te guste...

5 comentarios

  1. Vaya, el guión? Que raro. Es cierto que la película es muy fiel al libro, a lo mejor al haberlo leído después te ha parecido eso, no se, y si es el guión es curioso jaja no sabía que lo habían publicado. Qué pena que te gustase menos que la peli, pero algo es algo jaja a mi me enamoró y lloré como una magdalena.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Osea, no es exactamente guión. Es un libro normal pero apenas hay descripciones psicológicas, es como al haber visto ya la peli, el editor hubiese dado ya por hecho que esos detalles ya los conoces por lo tanto los omite. Y es lo que me falta...

      Pero si, yo también lloré como una magdalena😭😭😭

      Eliminar
  2. Hola! Primero que nada, que hermoso blog que tienes! No lo conocía.
    Segundo, no he leído este libro todavía, aunque ganas no me faltan. Probablemente haga al revés: lea primero y luego mire la película. Me resulta raro lo que cuentas, aunque no es la primera opinión que leo que le pone peros al libro. Pero soy medio masoca y quiero llorar y tengo entendido que con eso me va a ir bastaaaante bien.
    Igual, me quedé con bastante intriga... Has mirado otras ediciones? Para compararlas? Leer el final en otra versión? Así se sabe si es tu versión o el libro en sí...
    Ya presiono el botón de seguir. Te invito a mi blog, para que pases a husmear, a ver si te contagio una lectura.
    Besos!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Es mejor que leas el libro antes que la peli desde luego.

      Si que me gustaría leer otras ediciones, de hecho quería comprar la versión ilustrada... Pero bueno, cuando tenga algo de tiempo espero poder conseguirla!

      Gracias por tu comentario, ahora mismo me paso por tu blog!!

      Eliminar
  3. Preciosa la reseña, espero que continúes así. 😊

    ResponderEliminar